Wiera Olchowskaja
Jak wspomniano powyżej, obróbkę paska rozpoczynamy, gdy zapięcie jest gotowe.
Oprócz dwóch części (połówek) paska potrzebujemy stanikowej tasiemki, gotowych szlufek oraz, jeśli spodnie są naszyte na figurę z wystającym brzuszkiem, szlufki na kołek.
Wymiary pasa i szlufek można znaleźć w sekcji „Jakie małe części są potrzebne do obróbki spodni”.
Tak więc wycięte detale pasa należy powielić specjalną taśmą klejącą (taśmą) do pasa lub zwykłym dublerem.
Szerokość dubbingu w tym przypadku powinna być o 2 cm węższa niż część pasa (rys. 29).
Oznacza to, że dubbing powinien odbiegać od długich odcinków paska o 1 cm, co jest konieczne, aby wyprasować jeden z dodatków.
Wykonywanie szlufek
Obrzuć jedno z nacięć przedmiotu obrabianego (ryc. 30 a), złóż przedmiot, jak pokazano na ryc. 30 b i dalej jedną lub dwiema liniami na przedniej stronie.
Następnie przedmiot jest prasowany i cięty na wymaganą liczbę kawałków o wymaganej długości.
Szerokość blanku zależy od stylu i chęci. Jedna z najlepszych opcji to 3 cm.
Długość pętli to:
Szerokość gotowego paska + 4 cm
Jeśli wyślij
Vki wykonuje się przez toczenie (szlifowanie krawędzi i wywijanie), a następnie przed obróbką można pociąć przedmiot na kawałki, aby później łatwiej było go wywrócić na lewą stronę.
W każdym razie gotowe szlufki należy wyprasować.
Gdy detale paska i szlufki są odpowiednio przygotowane, można przystąpić bezpośrednio do łączenia ich ze spodniami.
Przypomnę, że do tego momentu gotowość produktu powinna wyglądać następująco: szwy boczne i krokowe są zszyte i wyprasowane, zapięcie wykonane, krój siedziska NIE jest zszywany i NIE zamiatany, ale zamiatany na overlocku lub w inny sposób (ryc. 31).
Pętle są przymocowane w części talii spodni (rys. 31)
- do miejsca pierwszej fałdy lub zakładki, która przechodzi w linię prasowania;
- na bocznym szwie;
- między zaszewkami RFP, mniej więcej pośrodku kieszeni;
- ostatnia, siódma pętla mocowana jest po dopasowaniu do szwu siedziska.
Pętelki można szyć jedną linią ciągłą - linią na lewej połowie, linią na prawej połowie.
Ale w lu
w przeciwnym razie każda szlufka musi być starannie zabezpieczona.
Następną operacją jest nacięcie na płótnie (ryc. 32, 33).
Długość wycięcia 0,7 - 1 cm, umiejscowienie - przy górnej części zapięcia kieszeni.
Przeprowadza się ją pionowo, równolegle do zapięcia, podczas gdy obie warstwy płótna są wychwytywane.
To wycięcie pozwala na bardziej odporną na zużycie obróbkę paska.
Po wykonaniu nacięcia na płótnie można przystąpić do zszywania paska.
Mocowanie paska do spodni
Szyjemy więc połówki paska, wycinamy z „górnej” tkaniny i powielamy, jak pokazano na ryc. 29.
Wzory spodni
Aby to zrobić, złóż połowę paska z połową spodni twarzą w twarz, łącząc górny krój połowy spodni i niewykończoną część paska.
Należy pamiętać, że pasek w klasycznych spodniach męskich powinien wystawać 6 - 8 cm poza zapięcie, aby później można było wykonać tzw. część przejściową.
A co najważniejsze: juta NIE POWINNA wpadać pod pas.
Aby spełnić ten główny warunek, wykonaliśmy nacięcie na płótnie.
To właśnie uszkodzenie płótna pod pasem (wpadnie tylko pod stanik) zapewni spodniom dodatkową wytrzymałość: pas nie odklei się od ciężaru wypełnionych kieszeni.
Jeśli coś odpadnie, będzie to stanik.
Ale w tym przypadku naprawa zajmie mniej czasu, ponieważ nic nie będzie musiało być rozrywane.
Oczywiście ta sama operacja mocowania paska jest powtarzana z drugą połową spodni i drugą połową paska. Zobacz wynik na ryc. 34, 35.
Po zszyciu detali paska przyszyj do nich wolne końce szlufek.
Powinna być przyszyta bezpośrednio do wyprasowanego naddatku i w taki sposób, aby szlufki na pasek tworzyły zakład 0,5 - 0,7 cm.
Widać to wyraźnie na pętli w szwie bocznym na ryc. 34 i 35.
Oczywiście początkujący mogą wstępnie zamieść szlufki z pożądanym zakładem.
Przetwarzanie złej strony paska spodni
Kiedy szlufki są zamocowane, szyjemy stanik, czyli przetwarzamy niewłaściwą stronę paska.
Stanik nakłada się na wyprasowany naddatek z wcięciem od linii prasowania o 0,1 - 0,2 cm w kierunku odciętej krawędzi i reguluje.
To właśnie robimy z prawą połową spodni (ryc. 34), a na lewą połówkę należy najpierw przyszyć do stanika mały prostokąt o długości 12–15 cm, równy szerokości półfabrykatu pasa (Rys. 35).
Następnie szew jest wyprasowany, a przedmiot obrabiany jest przyszyty do wyprasowanego naddatku pasa.
Dla ułatwienia obróbki można wykonać nacięcie na wyprasowanym naddatku (od wewnątrz).
Podsumowując, końce paska powinny być odwrócone. Lewy koniec jest bardziej wymagający niż prawy koniec.
Prawy koniec paska jest najpierw obracany tylko od dołu (ryc. 36), a następnie wywracany na lewą stronę, prasowany i składany wzdłuż twarzy do wewnątrz, jak pokazano na rysunku.
Wolny koniec jest zszyty, natomiast linia jest równoległa do otwartych nacięć (pętelki, zapięcie).
Zszyty koniec jest odwrócony na lewą stronę, wyprasowany i obszyty.
Wynik pokazano w bańce na ryc. 36.
Lewy koniec paska jest skręcony jak pasek, czyli zgodnie z oznaczeniami na końcu.
Z każdej strony znajdują się nieszyte fragmenty stanika.
Początkujący mogą je wziąć.
Mocowanie odbywa się od twarzy, a pętle są wygięte w kierunku paska.
Po wyprasowaniu na obu końcach paska przyszywa się szlufki, najlepiej z oczkiem, oraz naszywane są guziki „na 4 przebicia”.
Ostatnie czynności przed przymierzeniem to obszycie końców pasa od strony szwu siedziska i usunięcie nici fastrygujących.
Dołącz do mojej społeczności na Viber...
