Podstawa wykroju pełnego z bokiem, reliefem i zakładką na biust. Podstawy dla dużych rozmiarów || 4.6.2 - 5.1.

Wiera Olchowskaja

Ten podstawowy wzór jest odpowiedni dla pełnych i bardzo pełnych pań, które mają równie wystającą klatkę piersiową i brzuch. Warto zaznaczyć, że bazę można wykorzystać zarówno w „czystej formie” do krojenia sukienek płaszczowych, które nadają się do szycia początkujących, jak i do modelowania/projektowania innych fasonów i rodzajów odzieży damskiej. „Toleruje” dodanie środkowego szwu o dowolnym kształcie i doskonale dopasowuje się do wzorów na figurach o stosunkowo niewielkiej talii, pełnych ramionach i pełnych biodrach.

Podkład może być wykonany na papierze lub w sposób niebrudzący. W drugiej metodzie tkanina jest zaginana wzdłuż, krawędzie są łączone. Środkowa linia pleców znajduje się w kierunku krawędzi (ryc. 18) ...

Plecy.

Zaczynamy, jak zawsze, od linii poziomych. Dolna linia pokrywa się z dolnym poziomym cięciem papieru. Jeśli tniesz bezpośrednio na materiale, cofnij się od cięcia podstawowego 4-5 cm na rąbku, a tkaninę należy złożyć na pół, krawędzie wyrównane. Prostopadle do krawędzi - poziomo.

Odległość od dołu do talii jest równa mierze du, od talii do oryginału - miara dpt. Poziom lufy (lub pachy) jest określony przez pomiar Dboch.

Gdy kontury są gotowe, cofnij się od krawędzi 1 cm i narysuj pionowy tył. Na tej pionie zbuduj środkowy szew, który pasuje do cech Twojej sylwetki. Następnie narysuj kiełek. Jego szerokość to

1/3 sh + 0,5 cm

Wysokość -

1/3 szerokości kiełków

Nie zapomnij o konieczności podniesienia bocznego wierzchołka kiełka o 0,5 cm.

Łopatka: za pomocą wyimaginowanego kompasu wykonuje się nacięcie od bocznego punktu pędu o promieniu długości ramienia -

Dp + 2 cm,

gdzie 2 cm - dopasowanie i przedłużenie ochraniacza na ramię. Zakładka nie jest konieczna, ponieważ nadmiar luzu w okolicy pachy można przenieść na relief wykonany z pachy. Ale jeśli postać jest pochylona, ​​możesz narysować zakładkę. W tym przypadku

R₁ = Dp + wit. + 2 cm

Wcięcie pochylenia barku wykonane jest z przecięcia środkowej linii pleców (lub środkowego szwu pleców) i poziomej talii,

R₂ = Npp + 1 cm

Tutaj 1 cm - niezbędny dodatek na pełny plus dodatek na poduszkę barkową. Podkładka na ramię do produktów o dużych rozmiarach z reguły wybierana jest z minimalną grubością.

Szerokość części w zależności od poziomu beczki

szerokość + 1 cm

W uzyskanym punkcie zbuduj prostopadłość o długości 7 cm. Punkt „7” będzie służył jako punkt pomocniczy do budowy pachy i reliefu. Aby zbudować odcinek pachy należący do pleców, wystarczy połączyć punkt barkowy i „siódemkę” z lekkim ugięciem. Następnie zaznacz szerokość pleców w talii, biodrach i pośladkach.

Szerokość pleców w pasie = szerokość na poziomie lufy minus 2,5 lub 3 cm

Szerokość bioder = szerokość lufy

Szerokość tyłu na dole = szerokość w biodrach + 1 lub 1,5 cmale

w produktach bezpośrednich dodatek na ekspansję (1-1,5 cm) można pominąć, ale w rozszerzonych można dodać 2-3 cm.

Pozostaje tylko czerpać ulgę.

Uwaga 14. Jeśli kroisz bez wzorów, dodaj naddatek na szew na gotową część pleców 1 cm a przed przystąpieniem do rysowania półki oblicz szerokość całego układu ze wszystkimi naddatkami na szwy, szerokość beczki z naddatkami na szew na poziomie bioder i szerokość półki z naddatkami na szwy.

Półka.

Wydłużamy poziome linie pleców: dół, talię, biodra i beczułkę. Następnie należy zaznaczyć środek wypukłości klatki piersiowej i zbudować szyję. Przypomnę, że

szerokość szyi = szerokość kiełków + 1 cm,

wysokość szyi = szerokość szyi

Gdy szyja jest gotowa, ramię ma już jeden punkt - jest to boczny punkt szyi. Drugi punkt segmentu barku, jak pamiętasz, powstaje na przecięciu dwóch łuków. Ich promienie:

R₁ = Npp и R₂ = Dp

Poziom pachy półki znajduje się w standardowy sposób: zgodnie z rysunkiem oparcia mierzy się tzw. wysokość pachy i zmniejsza jej wartość zgodnie z tabelą.

Odłóż półki zgodnie z poziomem pachy

Ш₁ + 1 cm

Od wynikowego punktu w górę skonstruuj segment prostopadły. Jego długość 7 cm. Punkt „7” jest punktem początkowym reliefu i jednym z punktów tworzących krzywiznę pachy. Zbuduj sekcję pachy łącząc punkt barku i „siódemkę”.

Idźmy dalej: ograniczymy szerokość detalu półki.

Szerokość półki w talii \u2,5d szerokość półki na poziomie pachy minus 3 lub XNUMX cm

Szerokość półki na dole \u1,5d szerokość półki na poziomie talii + 2 lub XNUMX cm

Linia graniczna półki jest tutaj pomocnicza, ale jest narysowana płynnie.

Beczki.

Zacznijmy od określenia szerokości części:

(Sg + Pg + 1 cm) minus (szerokość tyłu + szerokość półki do reliefu)

Otrzymany wynik powinien zmieścić się między półką a tyłem, jeśli cofniesz się z półki 1 cm. To 1 cm, jeśli wycinasz na papierze, będziesz go potrzebować podczas budowania zakładki na klatkę piersiową. Jeśli cięcie odbywa się na tkaninie, formuła będzie wyglądać tak:

(Сг + Пг + 2 szwy) minus (szerokość pleców ze szwem + szerokość półki do reliefu ze szwem)

Od pionu grzbietu schodzącego od punktu „7” w prawo odłóż na bok szerokość pachy, która jest równa

1/4Cr, ale nie więcej 15 cm

Dla pań o słowiańskich rozmiarach, z dużą pełnią ramion, pacha może okazać się wąska, ale przy przymierzaniu lepiej ją wyciąć. Drugi prostopadły, który określa szerokość pachy, zgadliście, ma również wysokość 7 cm. Pomiędzy „siódemkami” narysuj gładką krzywą, której środek dotyka poziomego poziomu beczki.

Po zbudowaniu pachy zwęź lufę w pasie. Zwężenie wykonuje się z linii pomocniczych, które są pokazane na rysunku cienką linią przerywaną. Od strony półki będzie 3,5 - 4 cmi 1 - 2 cm od tyłu jednak zależy to od cech sylwetki. Jeśli dopasowanie jest niewystarczające (porównaj sumę części talii na rysunku i pomiar) Św), możesz zbudować zakładkę na lufie (ryc. 44).

Szerokość detalu na dole = szerokość lufy w biodrach + 1,5 lub 2 cm

Rzutka na klatkę piersiową na detalach półki zbudowany według tych samych zasad co zakładka boczna. Oznacza to, że ze środka wypukłości klatki piersiowej musisz się wycofać 2 cm w kierunku lufy wzdłuż poziomej linii o tej samej nazwie. Rozwiązanie zakładki jest równe różnicy długości linii reliefowych półki i beczki. Powinny być mierzone dokładnie wzdłuż krzywych od „siódemek” do poziomu talii. Roztwór osadza się w połowie wysokości klatki piersiowej w górę iw dół, a powstałe punkty są płynnie połączone z „dwoma”. Linie zakładek wyrównane są dłuższą (aby konstrukcja półki i lufy nie zachodziły na siebie, dodaje się jeden dodatkowy centymetr).

Brakujące odcinki linii reliefu są narysowane płynnie. Pożądane jest wydłużenie półki i beczek o 1,5 - 2 cm, chociaż można pozostawić korektę długości do czasu dopasowania.

Naddatki na szwy (fot. 19): kiełek, szyja, pacha – za linią, reszta wzdłuż 1 lub przez 1,5 cm. Jeśli nie wydłużyłeś przodu, zwiększ naddatek dolnego cięcia do 4 - 5 cm.

Boczny szew i dodatkowa zakładka. W razie potrzeby beczkę można wyciąć, a powstałe części można połączyć z półką i oparciem. Linia cięcia dzieli pachy na pół, możliwa jest na niej dodatkowa zakładka.

Zobacz także budowa wzoru bazowego z dwoma zakładkami bocznymi dla pełnego 1.5.1. w wolnym dostępie

Gotowe wzory sukienek płaszczowych

Proste, oversizowe wzory sukienki płaszczowej gratis Prosty wzór sukni wieczorowej z odkrytymi ramionami Wzory prostej sukienki płaszczowej z kieszeniami i płaskorzeźbami Wzory prostej płaszczowej sukienki i bolerka Wzór prostej płaszczowej sukienki z zapachem na jednym guziku Wzór sukienki - etui wyszczuplające Wzór „mała czarna sukienka z kokardą” Wzór "Sukienka Victoria Beckham"